Islamitische tuinplanten: het creëren van islamitische tuinen en landschappen

De drang om schoonheid te creëren in de omgeving is een menselijk kenmerk, maar in veel gevallen is het ook een weerspiegeling van religieuze overtuigingen. Islamitische traditie omvat historische tuinen die zijn aangelegd als gevolg van de leer van de Koran en als reactie op de dorre omstandigheden waarin deze mensen leefden. Het islamitische tuinontwerp van oude beschavingen zoals Perzië, Turkije, Azië, India, Egypte en Marokko om er maar een paar te noemen, is nog steeds aanwezig als archeologische vindplaatsen en af ​​en toe voortgezette tuinen.

Islamitische tuinontwerp

Woestijnomstandigheden en schaarse vegetatie domineren een groot deel van het Midden-Oosten en het westen tot het zuidoosten van Azië. Het gebrek aan water en de dringende zon, wind en hitte vragen om rust en beschutting tegen het constante weer. Ommuurde tuinen vol met bomen, waterpartijen, fruit en bloemen waren het antwoord op deze behoefte en verheerlijkten God ook door de gelovigen te omringen met Zijn rijkdom.

In deze serene tuinen konden moslims in alle rust en sereniteit over de natuur nadenken en mediteren. Sommige moslimtuinen bestaan ​​nog steeds en vertonen vergelijkbare kenmerken als de vroege 7e tot 16e eeuwse voorbeelden van de kunstvorm.

Oude beschavingen eerden God met allerlei soorten kunst. Het bouwen van een islamitisch tuinparadijs was een manier om God te eren en te genieten van de schoonheid die Hij hun had gegeven. De tuinen bevatten elementen die specifiek in de Koran worden genoemd, samen met kenmerken die zijn ontleend aan Aziatische en Europese tuintradities.

Het creëren van islamitische tuinen en landschappen rond landgoederen en paleizen versterkte de gebouwen en de levensstijl van degenen die daar woonden, maar zorgde ook voor gemeenschappelijke gronden met speelvelden en culturele activiteiten. Islamitische tuinplanten werden vaak uit andere landen gehaald, maar een deel van de flora was inheems en gecultiveerd voor maximaal effect.

De meeste islamitische tuinen bevatten binnenplaatsen, paden, fonteinen en speelplekken. Sommigen hadden zelfs dierentuinen en renbanen. Een element dat niet gezien wordt is beeldhouwwerken omdat de Koran dergelijke kunstwerken strikt verbiedt. De waterwegen hielpen de planten te irrigeren, maar zorgden ook voor dimensie en geluid in de tuin. Vaak had de tuin een kiosk, die een kleine halfopen structuur zou kunnen zijn of zelfs een gesloten, nauw versterkt gebouw.

Inclusief islamitische tuinplanten:

• Dadelpalmen
• Andere inheemse palmen
• Meloenen
• Geënte fruitbomen
• Kruiden
• Andere bomen en vegetatie

Islamitische tuinen en landschappen creëren

Water was niet alleen leven, maar ook een symbool van rijkdom en welvaart in de oude islam. Door de droge locaties van veel van de beoefenaars van de religie was water een waardevol goed. Tuinen met waterwegen en kenmerken domineerden het thema en creëerden niet alleen oases van schaduw, vochtigheid en kalmte, maar gaven het landschap praktisch water.

De islamitische tuin is meestal ontworpen als een 'viervoudig', waar het land door waterkanalen in vierkanten wordt verdeeld. Idealiter werd op elk plein een islamtuinparadijs gevonden, hoe groot of klein ook.

Als u eerst de paden en waterwegen schetst, kan de moderne tuinman de islamitische tuinstijl nabootsen. Zodra deze basiselementen zijn gelegd, passen het planten van hoge schaduwbomen, fruitbomen, struiken en lager aansprekende bloeiende planten bij de andere bestaande kenmerken.