Wat is zwarte hartziekte: rottende zwarte zaden in granaatappelfruit

Toen ik in Turkije was, waren granaatappelstruiken bijna net zo gewoon als sinaasappelbomen in Florida en er was niets verfrissers dan te graven in een vers geplukt fruit. Af en toe kunnen er echter zwarte zaden in de granaatappelfruit zitten. Wat is de oorzaak van granaatappels met zwarte zaden of van binnen rotten?

Wat is Black Heart Disease?

De granaatappel (Punica granatum) is een bladverliezende, bossige struik die tussen de 10 en 12 voet lang wordt en felgekleurd fruit draagt ​​met een overvloed aan zaden erin. De struik kan ook worden getraind of gesnoeid in meer een boomvorm. De ledematen zijn doornig en doorspekt met donkergroene, glanzende bladeren. De lente brengt de schitterende oranjerode bloemen voort, die er klokvormig (vrouwelijk) of vaasachtig (hermafrodiet) uitzien.

Het eetbare deel van de vrucht (aril) bestaat uit honderden zaden die zijn omgeven door sappige pulp met een zaadvacht. Er zijn verschillende soorten granaatappel en het aril-sap kan in kleur variëren van lichtroze tot donkerrood, geel of zelfs helder. De smaak van het sap varieert ook van zuur tot vrij zoet. Meestal is de korst leerachtig en rood, maar kan ook geel of oranje van kleur zijn. Een rot of zwart centrum in deze vrucht wordt het zwarte hart van granaatappel genoemd. Dus wat is deze zwarte hartziekte?

Help, mijn granaatappel heeft hartrot

De toenemende populariteit van granaatappels heeft de commerciële productie direct verhoogd. De incidentie en economische klap van zwarte hartziekte hebben ertoe geleid dat grote telers proberen de bron van de rot of zwarte zaden in hun granaatappels te lokaliseren. Wanneer een granaatappel hartrot heeft, is het niet langer verkoopbaar en loopt de producent het risico inkomsten uit de oogst te verliezen.

Zwarte hartziekte heeft geen uiterlijke symptomen; de vrucht ziet er volkomen normaal uit totdat je hem opensnijdt. Er is een aanzienlijk aantal tests uitgevoerd om de oorzaak van het zwarte hart te lokaliseren in de hoop een controlemethode te vinden. Ten slotte werd de schimmel Alternaria geïsoleerd als de belangrijkste bron van zwarte hartziekte. Deze schimmel komt in de bloesem en vervolgens in de resulterende vrucht. Sommige studies suggereren dat de met de schimmel geïnfecteerde bloemen zijn sporen afgeven. Deze sporen kunnen dan in beschadigd fruit terechtkomen, die zijn doorboord door de doornige takken of anderszins zijn gebarsten. Onderzoek lijkt ook te suggereren dat de ziekte meer fruit treft als er tijdens het bloeiseizoen een overvloed aan regen is.

Het infectieproces is niet volledig begrepen en het type Alternaria dat tot de infectie leidt, wordt nog steeds geïsoleerd. Lang en kort, er is geen controle voor zwarte hartziekte. Het verwijderen van oud fruit uit de boom tijdens het snoeien kan helpen bij het elimineren van de potentiële bron van de schimmel.