Wat is vergift Hemlock: Waar groeit vergift Hemlock en hoe te beheersen

Poison hemlock plant is een van die vervelende onkruiden die niemand in hun tuin wil. Laten we in dit artikel meer te weten komen over het verwijderen van hemlockgif en de kenmerken van de plant.

Wat is Poison Hemlock?

Dankzij de verbeeldingskracht van mysterieuze en gotische romanschrijvers hebben de meesten van ons gehoord van hemlockgif. Je hebt het misschien gezien zonder te beseffen wat het is vanwege de gelijkenis met gecultiveerde planten en ander onkruid.

Vergift hemlock (Conium maculatum) is een giftige invasieve wiet die veel dodelijke ongevallen heeft veroorzaakt vanwege de gelijkenis met wortels, waaronder de wilde wortel (Queen Anne's kant). De giftige stoffen in de plant zijn vluchtige alkaloïden en worden in elk deel van de plant aangetroffen. Naast het veroorzaken van de dood bij inslikken, veroorzaakt de plant ook een ellendige dermatitis bij gevoelige mensen bij contact met de huid.

Socrates dronk het sap van deze beruchte plant om zelfmoord te plegen, en de oude Grieken gebruikten het om hun vijanden en politieke gevangenen te vergiftigen. North American Natives doopten hun pijlpunten in hemlock om ervoor te zorgen dat elke hit dodelijk was.

Waar groeit Poison Hemlock?

Poison hemlock geeft de voorkeur aan verstoorde gebieden waar het bos is gekapt. Je ziet het misschien groeien in weilanden, langs wegen en spoorwegen, in afvalgebieden, langs beekjes en in de buurt van hekrijen. Alle delen van de plant zijn giftig voor vee en mensen, en het vergt slechts een kleine hoeveelheid om paarden en vee te vergiftigen.

Hemison-look-alikes van gif omvatten zowel wilde als gecultiveerde wortels en pastinaak. U kunt het verschil tussen beide zien, omdat de uiteinden van gifsumakbladeren puntig zijn, terwijl de uiteinden van pastinaak en wortelblaadjes afgerond zijn. Bij nadere inspectie ziet u mogelijk paarse vlekken op hemlockstelen, maar nooit op wortels of pastinaakstelen.

Poison Hemlock Removal

Je kunt kleine planten samen met hun lange penwortel optrekken als de grond vochtig is. Dood grotere planten op biologische of chemische wijze.

De hemlockmot (Agonopterix alstroemericana) is het enige effectieve biologische middel en het is erg duur. De mottenlarven voeden zich met de bladeren en ontbladeren de plant.

Beheers het onkruid chemisch door jonge spruiten te besproeien met een herbicide zoals glyfosaat. Dat gezegd hebbende, chemicals mogen alleen als laatste redmiddel worden gebruikt. Biologische benaderingen zijn milieuvriendelijker.