Kun je zoete erwten eten - Zijn schatplanten giftig

Hoewel niet alle soorten zo zoet ruiken, zijn er tal van zoetgeurende cultivars van zoete erwten. Vanwege hun naam bestaat er enige verwarring over de vraag of u zoete erwten kunt eten. Dus, zijn erwtenplanten giftig, of zijn erwtenbloesems of peulen eetbaar?

Zijn erwtenbloesems of peulen eetbaar?

Zoete erwten (Lathyrus odoratus) verblijven in het geslacht Lathyrus in de familie Fabaceae van peulvruchten. Ze komen oorspronkelijk uit Sicilië, Zuid-Italië en het Egeïsche eiland. De eerste schriftelijke vermelding van de zoete erwt verscheen in 1695 in de geschriften van Francisco Cupani. Later gaf hij de zaden door aan een botanicus op de medische school in Amsterdam, die later een paper publiceerde over siererwten, inclusief de eerste botanische illustratie.

Schatten uit de late Victoriaanse tijd, zoete erwten werden gekruist en ontwikkeld door een Schotse kweker met de naam Henry Eckford. Al snel was deze geurige tuinklimmer geliefd in de Verenigde Staten. Deze romantische jaarlijkse klimmers staan ​​bekend om hun levendige kleuren, geur en lange bloeitijd. Ze bloeien continu in koelere klimaten, maar kunnen ook worden genoten door mensen in warmere streken.

Zaai zaden in het vroege voorjaar in de noordelijke regio's van de Verenigde Staten en in de herfst voor zuidelijke gebieden. Bescherm de delicate bloesems tegen de verwoestingen van intense middagwarmte en mulch rond de planten om vocht vast te houden en de bodemtemperaturen te reguleren om de bloeitijd van deze kleine schoonheden te verlengen.

Omdat ze lid zijn van de peulvruchtenfamilie, vragen mensen zich vaak af: kun je zoete erwten eten? Nee! Alle siererwtenplanten zijn giftig. Je hebt waarschijnlijk gehoord dat erwtenranken kunnen worden gegeten (en jongen, is het heerlijk!), Maar dat verwijst naar de Engelse erwt (Pisum sativum), een heel ander dier dan siererwten. Er is in feite enige toxiciteit voor zoete erwten.

Sweet Pea-toxiciteit

De zaden van siererwten zijn licht giftig en bevatten lathyrogenen die, als ze worden ingenomen, in grote hoeveelheden een aandoening kunnen veroorzaken die Lathyrus wordt genoemd. Symptomen van Lathyrus zijn verlamming, moeizame ademhaling en convulsies.

Er is een verwante soort genaamd Lathyrus sativus, die wordt gekweekt voor consumptie door mens en dier. Toch kan dit eiwitrijke zaad, wanneer het gedurende lange perioden te veel wordt gegeten, een ziekte, lathyrisme veroorzaken, dat bij volwassenen tot verlamming onder de knieën en tot hersenbeschadiging bij kinderen leidt. Dit gebeurt over het algemeen na hongersnoden, waarbij het zaad vaak gedurende lange tijd de enige voedingsbron is.