Wat is Grosso Lavender - Hoe lavendel “Grosso” te laten groeien

Niets behaagt de zintuigen zo goed als een massale aanplant van lavendel - de fluweelachtige pieken van paarse bloemen tegen zilverachtig blauw fijn blad; de drukke bijen, vlinders en kolibriemotten die van bloem naar bloem fladderen; en de hemelse geur van die bloemen die alle stressfactoren van de dag met één vleugje ongedaan kunnen maken.

Veel tuinders hebben echter moeite met het kweken van lavendel, omdat ze de reputatie hebben enigszins kieskeurig te zijn over waar ze worden gekweekt. Gelukkig leven we in een tijdperk waarin plantenveredelaars problemen herkennen en snel nieuwe, hardere variëteiten creëren. Een zo'n stoere, betrouwbare hybride is Grosso-lavendel. Lees verder voor alle voordelen van het kweken van Grosso-lavendelplanten.

Wat is Grosso Lavender?

Grosso lavendel, wetenschappelijk bekend als Lavendula x intermedia 'Grosso' is een houtachtige, overblijvende hybride van Engelse lavendel en Portugese lavendel. Lavendelhybriden van deze ouderplanten staan ​​algemeen bekend als lavadins en bevatten alle schoonheid en geur van Engelse lavendel met de weerstand en tolerantie van Portugese lavendel.

Niet alleen een favoriet voor bedden, borders of massabeplantingen in het thuislandschap, Grosso-lavendel is ook de meest verbouwde lavendelvariëteit vanwege zijn essentiële oliën. De langdurige bloei en geur zijn uitstekend geschikt voor snijbloemen, droge bloemen, olie-infusies, potpourri en andere ambachten, maar ook in culinaire en kruidenrecepten.

Ook voor honingbijen is dit een uitstekende plant om te kweken. Oogst de grote, diep paarse tot blauwe bloemen van Grosso-lavendel van midden tot laat in de zomer, net als de knoppen opengaan, op bedauwde ochtenden wanneer de bloemen beladen zijn met natuurlijke etherische oliën.

Groeiende Grosso-lavendelplanten

Zoals alle lavendel, hebben Grosso-lavendelplanten volle zon en goed doorlatende grond nodig. Grosso-lavendel worstelt echter niet zo veel als Engelse lavendel in de koele, natte omstandigheden van de lente of herfst in koelere streken. Het kan ook beter bestand zijn tegen de hete, droge zomers van warme streken dan andere lavendel.

Winterhard in de zones 5-10, groeien Grosso-lavendelplanten het best wanneer ze worden geplant in licht zanderige tot rotsachtige grond, met een uitstekende luchtcirculatie. Zelfs deze robuuste hybride kan niet overweg met extreem vochtige gebieden of overbevolking en schaduw van andere planten.

Grosso-lavendelplanten zijn bestand tegen konijnen en herten en zijn droogtetolerant zodra ze zijn gevestigd. Ze lijken te gedijen op arme, onvruchtbare bodems waar andere vaste planten lijden. Om planten er op hun best uit te laten zien, water diep maar niet vaak en breng in het voorjaar een algemene meststof met langzame afgifte aan. Voor netjes uitziende planten, gebruikte deadhead bloemen.