Komkommervariëteiten: leer over verschillende soorten komkommersplanten

Er zijn in feite twee soorten komkommerplanten, die vers worden gegeten (in plakjes gesneden komkommers) en die worden gekweekt voor beitsen. Onder de paraplu van deze twee veel voorkomende komkommersoorten vindt u echter een schat aan verschillende soorten die geschikt zijn voor uw groeiende behoeften. Sommige zijn glad of stekelig, sommige hebben veel of heel weinig zaden, en sommige zijn meer in de habitat of bossig. Als u een beetje leert over verschillende komkommersoorten, kunt u beslissen welke geschikt is voor uw behoeften.

Groeiende vereisten voor veel voorkomende komkommertypes

Of het nu gaat om het snijden of inleggen van komkommersoorten, beide soorten komkommerplanten hebben dezelfde eisen. Komkommers gedijen goed in vruchtbare, goed doorlatende grond bij blootstelling aan de volle zon. Deze groenten in het warme seizoen moeten worden geplant nadat alle vorstgevaar in uw gebied is verstreken en de bodemtemperaturen ten minste 60-70 graden F. (15-21 C.) zijn.

Zaden worden meestal geplant in heuvels met 4-5 geplant op een diepte van 2,5 cm. Heuvels van komkommers moeten op een afstand van 3-5 voet (91 cm - 1,5 m) van elkaar staan ​​in rijen van 4-5 voet (1-1,5 m) uit elkaar voor soorten wijnstokken of ruimtestruikvariëteiten van komkommer met een afstand van 3 voet (91 cm). tussen heuvels en rijen. Als de planten een paar bladeren hebben, verdun dan de heuvel tot slechts een paar planten.

Als u een vliegende start wilt maken met uw komkommergewas, start u de zaden 2-3 weken voor de daadwerkelijke plantdatum binnenshuis. Verplant de zaailingen wanneer ze ten minste twee bladeren hebben, maar zorg ervoor dat u ze eerst afhardt.

Soorten komkommer

Komkommers inleggen zijn meestal korter dan het snijden van cukes, 7,5 cm lang met dunne schillen en stekels. Ze hebben vaak een gestreepte huidskleur met gradaties van donkergroen tot lichtgroen aan het bloesemuiteinde. Ze zijn over het algemeen eerder klaar voor de oogst dan hun in plakjes gesneden neven, maar hun oogst is korter, ongeveer 7-10 dagen.

Komkommers snijden dragen langer fruit, ongeveer 7-8 inch (17,5-20 cm.), en hebben een dikkere schil dan beitsvariëteiten. Meestal is hun schil egaal donkergroen, hoewel sommige cultivars een gestippelde kleur hebben. Ze fruiten later dan komkommers, maar dragen langer fruit, ongeveer 4-6 weken. De komkommers die je bij de kruidenier ziet zijn meestal dit type komkommer. Soms aangeduid als Amerikaanse plakkomkommer, maakt hun dikkere schil ze gemakkelijker te verzenden en is hun gebrek aan stekels aantrekkelijker voor veel consumenten.

Sommige mensen voegen een derde komkommerclassificatie toe, cocktail komkommers. Zoals je misschien al geraden hebt, zijn dit kleine, dungevilde vruchten die soms "snackkomkommers" worden genoemd, omdat ze gemakkelijk kunnen worden gegeten in een paar knapperige happen.

Soorten komkommer

Tussen zowel de snij- als de beitsvariëteiten vind je slappe, dunhuidige en zelfs burpless cultivars.

Er is voor burpless komkommers gekozen vanwege hun onvermogen om gasvorming te veroorzaken, wat voor sommige mensen buitengewoon ongemakkelijk kan zijn. Cukes die bij sommige mensen gasvorming bevorderen, bevatten veel cucurbitacins, de bittere verbindingen die in alle cucurbits worden aangetroffen - komkommers vormen daarop geen uitzondering. Het lijkt erop dat pitloze variëteiten met een dunne schil een lagere hoeveelheid cucurbitacine hebben dan hun tegenhangers en daarom vaak "burpless" worden genoemd.

Er zijn veel soorten komkommer, vaak met hun naam een ​​verwijzing naar het wereldgebied waarin ze het meest worden verbouwd.

• Een van de meest voorkomende komkommersoorten is de Engelse of Europese komkommer. Deze cukes zijn bijna pitloos, dunne huid zonder stekels en lang (1-2 voet lang) (30-61 cm.). Ze worden op de markt gebracht als "burpless" komkommers en hebben een milde smaak in vergelijking met veel andere soorten. Omdat ze in warme huizen worden gekweekt, zijn ze ook vaak duurder.
• Armeense komkommers, ook wel slangenmeloen of slangenkomkommer genoemd, hebben zeer lange, gedraaide vruchten met donkergroene, dunne schil en lichtgroene strepen over de lengte van de vrucht - die geel en aromatisch wordt naarmate hij rijpt en een milde smaak heeft.
• Kyuri, of Japanse komkommers, zijn slank, donkergroen met kleine bultjes en dunne huiden. Ze zijn knapperig en zoet met kleine zaadjes. Ik heb ze vorig jaar gekweekt en raad ze ten zeerste aan. Ze waren de lekkerste komkommer die ik ooit heb gehad en wekenlang vrucht droeg. Deze variëteit doet het het beste als hij wordt getraliseerd of anderszins verticaal wordt gekweekt. Japanse komkommers zijn ook 'burpless'-variëteiten.
• Kirby-komkommers zijn vaker wel dan niet die u koopt als commercieel verkochte augurken. Deze komkommers zijn meestal ongewassen en zijn knapperig, dun gevild met kleine onbelangrijke zaadjes.
• Citroenkomkommers zijn zoals de naam al doet vermoeden, zo groot als een citroen met een bleke, citroenkleurige huid. Naarmate deze variëteit rijpt, wordt de schil goudgeel met fruit dat zoet en knapperig is.
• Perzische (Sfran) komkommers lijken op Amerikaanse komkommers, maar zijn iets korter en compacter. Deze cukes zijn sappig en knapperig. Perzische komkommers zijn stevig genoeg om hitte te weerstaan ​​en worden prachtig in een roerbak gegooid.