Wat is Edelweiss: hoe Edelweiss in de tuin te planten

Lieve kleine alpenbloemen en wollige bladeren kenmerken de nostalgische edelweissplant. Vreemd genoeg worden ze geclassificeerd als kortlevende vaste planten, die in de loop van de tijd steeds minder bloemen produceren. Edelweiss is een klassiek bloeiende plant waarvan de naam in het Duits "nobel" en "wit" betekent. Het wordt gevonden in veel uitdagende omgevingen en is afkomstig uit de steppe van Azië. Leer hoe u edelweiss plant en geniet ervan als onderdeel van uw rots- of containertuin.

Wat is Edelweiss?

Edelweiss (Leontopodium alpinum) is een lid van de daisy-familie. De planten zouden sneeuwwitte bloemen hebben, maar in werkelijkheid zijn de donzige witte vormen gemodificeerde bladeren. De echte bloemen zijn van korte duur en nogal onaantrekkelijk geel en klein.

De plant is extreem winterhard en heeft een vezelachtig wortelstelsel dat helpt bij het verankeren op rotsachtige hellingen. De dikke, harige bladeren helpen vochtverlies te voorkomen en vormen een barrière tegen wind en schurende regen. Edelweiss-planten groeien langzaam en overschrijden zelden 8 bij 8 inch (20 bij 20 cm.).

Waar is edelweiss voor nuttig? De plant heeft derivaten die uitstekende zonneblokken en huidverzorging maken!

Hoe Edelweiss te planten

Edelweissplanten zijn geen kieskeurige kleine kruiden. Ze hebben volle zon nodig en zijn winterhard tot zone 4 in de USDA-planthardheidsclassificatie. U kunt volwassen planten kopen of binnen zes weken voor de datum van de laatste vorst binnen zaaien.

Zaai zaad op het oppervlak van de grond en besproei het vervolgens licht. Blijf vochtig tot ontkieming en verplaats de planten vervolgens naar een zonnig raam. Verplant de zaailingen na uitharding in een goed aangepast tuinbed met fel licht en uitstekende drainage.

Edelweiss uit zaad telen is geen exacte wetenschap. Het kiempercentage is variabel. Bewaar zaad ongeveer drie maanden in de vriezer om de stratificatie na te bootsen die ze in het wild zouden krijgen.

Verzorging van Edelweiss

De belangrijkste overweging bij het kweken van edelweissplanten is de grond. Ze hebben superieure drainage en een pH nodig die licht alkalisch tot gemiddeld zuur is. Maak voor kuipplanten een mengsel van gelijke delen veenmos, zand en compost. In de grond planten hebben een soortgelijk mengsel nodig, dat u in de bestaande grond kunt verwerken.

Een van de factoren die voor de verzorging van edelweiss niet belangrijk is, is water. In zijn oorspronkelijke assortiment wordt edelweiss blootgesteld aan schurende winden en vriestemperaturen. Het is vaak in droge omstandigheden en tolereert geen drassige grond. Zodra de plant is gevestigd, heeft deze zelden water nodig en moet extra vocht in de winter volledig worden opgeschort.

Bedek de plant in de late herfst met een dikke laag mulch en trek hem dan in het voorjaar weg om nieuwe groei door te laten. Edelweiss kan zelf zaaien in gebieden met koelere zomers. In de regel sterft het na enkele seizoenen in het thuislandschap uit, maar de babyplanten zullen uiteindelijk opgroeien en u opnieuw verrassen met het wollige bloemachtige blad.