Soorten treurbomen: gewone treurbomen voor landschapsarchitectuur

Is er iets sierlijker dan het profiel van een huilende boom? Hun hangende takken geven de tuin een vleugje rust en kalmte. Kleine treurbomen zijn uitstekende brandpunten voor de tuin omdat hun exotische uiterlijk de aandacht van de toeschouwer trekt. Als u niet zeker weet welke treurbomen geschikt zijn voor uw tuin, helpen wij u graag. Dit artikel bespreekt enkele van de verschillende soorten huilende bomen voor landschapsarchitectuur, samen met hun voordelen.

Wat zijn huilende bomen?

Huilende bomen hebben takken die naar de grond hangen. Ze dragen vaak de soort of cultivarnaam "Pendula" vanwege hun hangende takken. Zeer weinig bomen huilen van nature. Huilen wordt over het algemeen veroorzaakt door een mutatie die niet uit zaden groeit.

Huilende bomen worden vaak geënt op onderstammen van soorten omdat de soort meestal krachtiger is dan de mutatie. Wees voorzichtig met het verwijderen van worteluitlopers wanneer ze verschijnen, omdat soortenbomen die uit de uitlopers groeien, de huilende boom kunnen inhalen. Afgezien van het besturen van uitlopers, is het verzorgen van huilende bomen eenvoudig omdat ze weinig of geen snoeien vereisen.

Gemeenschappelijke treurbomen voor landschapsarchitectuur

U zult veel verschillende soorten treurbomen tegenkomen, waaronder zowel loof- als groenblijvende bomen, kleine tuinbomen en grote schaduwbomen, bomen voor zon of halfschaduw en bloeiende en vruchtdragende bomen. Hier zijn enkele huilende bomen en struiken om te overwegen voor je landschap:

• Huilende witte moerbei (Morus alba "Pendula", planthardheidzones 4 t / m 8 van het Amerikaanse Department of Agriculture, wordt 8 tot 10 voet lang. Vrouwelijke bomen hebben lichtgroene bloemen tegen donkergroen blad en de bloemen worden gevolgd door witte bessen. De parasolvormige luifel groeit meestal helemaal tot op de grond. 'Pendula' is de vrouwelijke cultivar en de mannetjes worden 'Chaparral' genoemd. De vrouwtjes kunnen rommelig zijn als de bessen op de grond vallen.
• Walker Siberian Peabush (Caragana arborescens 'Walker', USDA zones 3 tot en met 8) wordt ongeveer 1,8 meter lang en breed. De kleine, varenachtige, bladverliezende bladeren worden geel in de herfst en hebben felgele bloesems in de lente. De boom groeit in arme grond, waar hij droogte en zout verdraagt. Het is genoemd naar de lichtgroene peulen die in het late voorjaar verschijnen en in de zomer volwassen tot bruin worden. Gebruik het als een exemplaar of in boom- en struikranden.
• Treurwilg (Salix babylonica, USDA zones 4 tot en met 9) groeit tot 50 voet lang en heeft een grote, ronde kroon. Ze vragen veel ruimte en zijn daarom alleen geschikt voor grote landschappen. Ze gedijen langs de oevers van meren, beken en rivieren, of op een zonnige plek waar de grond vochtig blijft. U kunt ze het beste ver van uw huis planten; anders zullen hun wortels zoeken en groeien in je waterleidingen.
• Camperdown Elm (Ulmus glabra ‘Camperdownii’), ook wel paraplu-iep of huilende iep genoemd, is een uitstekend fort of schuilplaats voor kinderen. Je moet wat opruimen omdat het veel grote zaden laat vallen. Deze boom is vatbaar voor iepziekte, dus plant hem niet waar de ziekte een probleem is.
• Huilende hemlock (Larix kaempferi ‘Pendula’) is een treurige, naaldhoudende groenblijvende plant met veel textuur en karakter. Het wordt slechts 4 tot 5 voet lang en vormt een prachtig gazon of accent. Je kunt hem ook gebruiken als informele haag of in heesterborders. Huilende hemlock heeft regelmatig water nodig tijdens droge periodes.
• Huilende kers (Prunus subhirtella ‘Pendula’) deze treurboom is op zijn mooist in het voorjaar wanneer de hangende takken bedekt zijn met roze of witte bloemen. Het is een sierlijke, elegante exemplaarboom voor voortuinen. Huilende kersen groeien en bloeien het best in de volle zon, maar ze verdragen lichte schaduw en hebben goed doorlatende grond nodig. Ook zij hebben tijdens droge perioden extra water nodig.