Willowherb-informatie: tips voor de controle van Willowherb

Wat voor een tuinman een schadelijk onkruid kan zijn, is iets moois voor de andere. Dit is misschien niet het geval met wilgenrooskruid. Het is waar dat de plant schitterende felroze bloemen heeft die lijken op primula-bloemen, maar het vermogen om zich aan te passen aan bijna elke omgeving en zich snel te verspreiden door zaden en wortelstokken, maakt de controle over wilgenroos uitdagend. Deze vervelende plant is een agressieve concurrent van inheemse en gecultiveerde planten. Lees verder voor enkele aanwijzingen over hoe je voor eens en voor altijd van wilgenroos kunt afkomen.

Willowherb-informatie

Willowherb (Epilobium) is een klasse B schadelijk onkruid in veel staten. In zijn geboortestreek maakt het gewoon deel uit van de natuurlijke flora en een heilzaam deel van het landschap. Maar wanneer de bodem wordt verstoord, verspreiden de zaden zich ver buiten hun eigen grasmat en kunnen ze een groot probleem vormen voor boeren, professionals in landbeheer en hoveniers.

Er zijn veel soorten wilgenrooskruid. Harig, Canadees, Lang, Groter, noem maar op; er is een soort wiet. De meeste plaatsen zelf in de buurt van een of andere soort water, maar ze kunnen ook worden aangepast aan droge, verstoorde gebieden. Het grootste deel van de westkust van de Verenigde Staten classificeert ze als probleemplanten vanwege hun agressieve verspreiding.

Het zijn hoge planten, 3 tot 6 voet hoog, met smalle profielen en dikke, stijve stelen die eerder kruidachtig dan houtachtig zijn. Bloemen verschijnen in de late lente tot de late zomer en sieren de plant met rijkelijk gekleurde roze bloemen. Volledige wilgenkruidinformatie zou niet compleet zijn zonder de vruchten te noemen. Zaden zijn kleine harde capsules met vier kamers, bruin als een noot en bevatten talloze kleine zaadjes. De capsule splitst zich open en laat deze kleine eivormige zaadjes los, elk voorzien van een harig plukje aan het uiteinde dat de wind vangt en wijd en zijd vaart.

Hoe zich te ontdoen van Willowherb-onkruid

Het probleem is dat wilgenroos opmerkelijk resistent is tegen de meeste herbiciden. Het kan jaren aanhouden voordat de planten in een tuinbed worden uitgeroeid. Snij alle bloemen af ​​voordat ze zaadkoppen produceren. Zaailingen kunnen worden gedood met zwarte plastic hoezen die een sterilisatie-effect creëren door solarisatie. Volwassen planten worden diep uitgegraven en weggegooid. Probeer deze planten niet te composteren, ze nemen gewoon je composthoop over.

Chemische bestrijding van wilgenroos

Chemische stoffen zouden een laatste redmiddel moeten zijn, omdat ze de neiging hebben om zowel kwaad als goed te doen. Met dit onkruid is de bestrijding met herbiciden inderdaad grillig en kan het zelfs met goede culturele methoden verschillende seizoenstoepassingen vergen.

Glyfosaat is op zichzelf niet effectief, dus zet de Round Up neer. De meest effectieve behandelingen blijken een breed spectrum te zijn, gecombineerd met een pre-emergent applicatie. De pre-emergent voorkomt dat zaden ontkiemen en vermindert zaailingen. Glyfosaat kan uiteindelijk door het vaatstelsel van volwassen planten navigeren en ze doden.

Het is belangrijk om tijdens deze behandelingsperiode deadheading bij te houden om de verspreiding van zaden naar onbehandelde gebieden te verminderen. Beide behandelingen moeten minimaal 2 jaar worden uitgevoerd voor de meest effectieve controle.