Dodder Weed Control: Hoe zich te ontdoen van Dodder Plants

Controle en beheer van onkruidbestrijding is van groot belang voor veel commerciële gewassentelers. Een parasitaire eenjarige wiet, ontwijker (Cuscuta soorten) treft veel gewassen, siergewassen en inheemse planten die ze vrijwel decimeren. Het verwijderen van warkruid is een voortdurende zoektocht voor de commerciële boer en kan ook interessant zijn voor de huistuinier.

Info Dodder Plant

Dodder-wiet heeft dunne, twijnende stengels die lichtgroen, geel of feloranje van kleur zijn. Het is bladloos of met kleine, driehoekige bladeren. De wiet bares crèmekleurige klokvormige bloemen met daarin een zaadcapsule met 2-3 zaden.

De wortelloze zaailingen hebben een beperkt vermogen tot fotosynthese en vertrouwen op de waardplant om ze van energie te voorzien. Een kiemplant kan 5-10 dagen zonder gastheer leven, maar zal snel sterven. Naarmate het wiet onkruid groeit, maakt het zichzelf voortdurend opnieuw vast aan zijn gastheer en stuurt het scheuten uit om zich te hechten aan nabijgelegen gastheren en creëert het een dichte massa van met elkaar verweven stengels.

Zaden worden over het algemeen verspreid via de beweging van grond en apparatuur of in vuil dat zich aan schoenen en banden hecht, of in besmet plantmateriaal dat wordt vervoerd. Het zaad ontkiemt in of nabij het grondoppervlak in de lente wanneer de temperatuur 60 graden F. (15 C) bereikt. Bij opkomst is de zaailing afhankelijk van koolhydraten die in het zaad zijn opgeslagen totdat ze zich aan een gastheer hechten. Eenmaal bevestigd, haalt de wietplant voedingsstoffen en water uit de gastheer, waardoor de gastheer vatbaar wordt voor ziekte en insecteninvasie, waardoor de vruchtzetting en opbrengst worden beïnvloed en zelfs de gastheer wordt gedood.

Onkruidbestrijding

Zoals eerder vermeld, is dodder een parasitair onkruid. Het komt naar voren als een wortelloze scheut die zich binnen een paar dagen aan een gastheer moet hechten. Het sluit zijn zuignappen of haustoria in de stengel van de waardplant in, waardoor het leven letterlijk uit de gastheer wordt gezogen. Indien niet aangevinkt, kan ontwijker grote kolonies van enkele meters breed vormen en gewassen zoals:

• Luzerne
• Asperges
• Meloenen
• Saffloer
• Suikerbiet
• Tomaat

Dodder zit in de Cuscutaceae-familie, hoewel het soms wordt opgenomen in de familie Convolulaceae of morning glory-familie. Er zijn wereldwijd meer dan 150 soorten ontwijkers, maar deze komen het meest voor in Amerika. Met zo'n variëteit is het te vinden in bijna elk landschap, inclusief zoute moerassen, slikken of vijvers. Sommige soorten gedijen op onkruidvelden die leven van planten als winde, lammeren en varkenspest.

Japanse wiet, C. japonica, een inwoner van Azië, is onlangs gevonden parasiterende Californische citrusboomgaarden, samen met sierheesters, eenjarigen, vaste planten en inheemse eiken en wilgen.

Hoe zich te ontdoen van Dodder

Als je in Californië woont, waar de invasieve Japanse ontwijker zichzelf heeft geïnfiltreerd, moet je contact opnemen met de landbouwcommissaris van de provincie of het lokale uitbreidingskantoor voor hulp bij identificatie en hulp bij de controle. De snelle verspreiding van deze wiet heeft het onder een uitroeiingsprogramma in Californië.

Anders heb je hoogstwaarschijnlijk te maken met inheemse wietwiet en inspanningen om deze wiet te bestrijden vereisen een systematische aanpak met meerdere methoden. Dodder onkruidbestrijding vereist onmiddellijke aandacht voordat de invasie uit de hand loopt. Dodder control methodes omvatten controle van de huidige populaties, preventie van zaadproductie en onderdrukking van nieuwe zaailingen.

U kunt ook waardplanten verwijderen en opnieuw planten met planten waarvan bewezen is dat ze onherbergzaam zijn voor wiet, zoals grassen, lelies, kruisbloemigen, peulvruchten of getransplanteerde bomen of struiken.

Verwijder kleine plagen met de hand en behandel grote plagen met het maaien, snoeien, verbranden of sproeien van herbiciden om de zaadproductie te dwarsbomen. Snoei waardplanten 1/8 tot 14 inch onder het bevestigingspunt. Houd rekening met uitrusting en kleding bij het verplaatsen van besmette naar niet-geïnfecteerde gebieden, omdat de zaden zich eraan kunnen hechten en kunnen worden vervoerd.

Chemische controle is meestal niet nodig voor het beheer van wadden in de moestuin. Handverwijdering en snoeien zijn meestal voldoende om de wiet onder controle te houden. In gebieden met grote plagen kan een vooropkomend herbicide worden gebruikt, gevolgd door dichtbij maaien, verbranden of vlekverwijdering van aangetaste waardplanten.