Wat is de ziekte van Rose Picker: tips om een ​​doornroosje te voorkomen

De Consumer Product Safety Commission (CPSC) meldt dat meldkamers jaarlijks meer dan 400.000 tuinongevallen behandelen. Het goed verzorgen van onze handen en armen tijdens het werken in de tuin is uiterst belangrijk om sommige van deze ongevallen te voorkomen. De doorn op een rozensteel is een uitstekend apparaat om besmettelijk materiaal in uw huid over te brengen, zoals wordt gezien bij de ziekte van de rozenplukker, een schimmel van rozen doornen. Lees verder voor meer informatie.

Wat is de ziekte van Rose Picker?

Ik had nog nooit gehoord van de ziekte van de rozenplukker of de Sporothrix schenckii schimmel tot ongeveer 8 jaar geleden nu. Als iemand me hierover eerder had verteld, had ik gedacht dat ze een grapje maakten omdat ik een Rozenaar was. De ziekte en de schimmel werden echter heel reëel voor mij toen mijn lieve moeder in een klimrozenstruik in haar achtertuin viel. Ze kreeg door die val verschillende prikwonden en een paar vervelende snijwonden. Sommige doornen waren ook in haar huid afgebroken. We hebben haar schoongemaakt, de doornen verwijderd en waterstofperoxide op de wonden gebruikt. We dachten dat we het grondig hadden gedaan, later leerden we dat niet!

Mijn moeder begon deze harde bultjes onder de huid te ontwikkelen die jeukend en pijnlijk waren en uiteindelijk opengingen om af te tappen. Ik zal je de rest van de vervelende details besparen. We brachten haar naar de dokter en daarna naar een specialist die ook chirurg was. De hele beproeving duurde bijna twee jaar met antibiotica en operaties om de knobbeltjes te verwijderen. Als we haar zo snel mogelijk naar de dokter hadden gebracht, zij het tegen haar wil, hadden we haar misschien de slopende ervaring kunnen besparen.

De eerste artsen waren perplex van wat ze zagen en de gespecialiseerde chirurg vertelde me dat hij een medisch document over de hele situatie zou schrijven. Dat was toen het me echt raakte dat waar we mee te maken hadden buitengewoon ernstig was - dit waren symptomen van de ziekte van de rozenplukker.

Het voorkomen van een Rose Thorn-infectie

Sporotrichose is een chronische infectie die wordt gekenmerkt door nodulaire laesies van het onderhuidse weefsel en de aangrenzende lymfevaten die pus maken, het weefsel verteren en vervolgens afvoeren. Enkele van de ziekten die door Sporothrix kunnen worden veroorzaakt, zijn:

• Lymfocutane infectie - gelokaliseerde lymfocutaan-sporotrichose
• Osteoarticulaire sporotrichose - de botten en gewrichten kunnen geïnfecteerd raken
• Keratitis - het (de) oog (ogen) en aangrenzende gebieden kunnen geïnfecteerd raken
• Systemische infectie - soms wordt ook het centrale zenuwstelsel binnengedrongen
• Pulmanary sporotrichoisis - veroorzaakt door het inademen van de conidia (schimmelsporen). Gezien in ongeveer 25% van de gevallen.

Sporothrix leeft typisch als een organisme dat voedingsstoffen verkrijgt uit dood organisch materiaal zoals hout, rottende vegetatie (zoals rozen doornen), veenmos en dierlijke uitwerpselen in de bodem. Sporothrix komt vooral veel voor in gebieden waar veenmos overvloedig aanwezig is, zoals in centraal Wisconsin.

Dus is doornroos besmettelijk? Het wordt slechts zelden overgedragen op mensen; wanneer het veenmos echter wordt verzameld en gebruikt voor bloemstukken en dergelijke waar het veel wordt behandeld, worden tot op zekere hoogte de juiste voorwaarden geschapen voor de overdracht.

Het dragen van die zware, hete handschoenen tijdens het hanteren of snoeien van rozen voelt misschien als een enorm ongemak, maar ze bieden wel een goede bescherming. Er zijn tegenwoordig rozensnoeihandschoenen op de markt die eigenlijk niet zo zwaar zijn met beschermende mouwen die tot aan de arm reiken voor extra bescherming.

Als je wordt gestoken, gekrast of geprikt door rozen doornen, en dat zal het geval zijn als je langere tijd rozen kweekt, zorg dan goed en meteen voor de wond. Als de wond bloed trekt, is deze absoluut diep genoeg om problemen te veroorzaken. Maar zelfs als dat niet het geval is, loopt u nog steeds risico. Maak niet de fout om te denken dat de behandeling van de wond kan wachten terwijl u klaar bent met snoeien of andere klusjes in de tuin. Ik begrijp dat het een ongemak is om alles te laten vallen, een 'boo-boo' te behandelen en dan weer aan het werk te gaan. Het is echter echt heel belangrijk - als het niets anders is, doe het dan voor deze oude rozenman.

Misschien is het de moeite waard om zelf een klein medisch station voor de tuin te creëren. Neem een ​​kleine plastic emmer met verf en voeg wat waterstofperoxide, individueel verpakte gaasjes, wondreinigingsdoekjes, pincet, Bactine, pleisters, oogdruppels en wat je maar passend vindt in de emmer toe. Neem elke keer dat u in de tuin gaat werken uw eigen tuincentrum mee. Op die manier hoeft u voor het behandelen van een wond niet naar huis te reizen om er voor te zorgen. Houd de wond in de gaten, ook als je denkt dat je op dat moment de dingen goed hebt gedaan. Als het rood, gezwollen of pijnlijker wordt, ga dan direct naar uw arts!

Geniet op een veilige en doordachte manier van tuinieren, want al onze tuinvrienden hebben daar onze schaduw nodig!