Wat is een zaadlob: wanneer vallen zaadlobben eraf

Zaadlobben kunnen een van de eerste zichtbare tekenen zijn dat een plant is ontkiemd. Sommige zaadlobben zijn zaadblaadjes die binnen enkele dagen van de plant vallen. Deze zaadlobben op planten zijn fotosynthetisch, maar er zijn ook hypogeale zaadlobben die onder de grond blijven. Deze unieke plantendelen zijn een cruciale stap in de opkomst en opslag van voedsel. Lees verder voor meer fascinerende informatie over de zaadlobplant.

Zaadlobben op planten en classificeren

Je kunt zaadlobben bestuderen door een gespleten pinda te bekijken. De zaadlob is het kleine bultje bovenaan de halve noot en zal onder ideale omstandigheden ontkiemen. De zaadlob vormt zich in de top van het endosperm, dat voldoende voedingsstoffen voor planten bevat om het kiemproces een vliegende start te geven. De fotosynthetische zaadlobben zullen er behoorlijk anders uitzien dan de echte bladeren en zullen slechts een korte tijd meegaan.

Bij het bekijken van een zaadje is het vaak vrij eenvoudig om te zien wat een zaadlob is. Hoewel dit het geval is bij een pinda, hebben andere zaden niet het kleine knobbeltje dat aangeeft waar de bladeren zullen ontkiemen. Wetenschappers gebruiken het aantal zaadlobben om planten te classificeren.

Een eenzaadlobbige heeft slechts één zaadlob en een tweezaadlobbige heeft er twee. Maïs is eenzaadlobbige en heeft een endosperm, een embryo en een enkele zaadlob. Bonen kunnen gemakkelijk in tweeën worden gesplitst en elke kant zal een zaadlob, endosperm en embryo dragen. Beide vormen worden beschouwd als bloeiende planten, maar de bloemen zijn niet altijd duidelijk.

Cotyledon Plant Information

Het aantal zaadlobben in een zaadje is de basis voor het classificeren van elke plant in de angiosperm of bloeiende plantengroep. Er zijn een paar wazige uitzonderingen waarbij een plant niet simpelweg kan worden aangemerkt als eenzaadlobbige of tweezaadlobbige door het aantal zaadlobben, maar deze zijn zeldzaam.

Wanneer een tweezaadlobbige uit de grond komt, heeft deze twee zaadbladeren, terwijl een eenzaadlobbige er slechts één zal dragen. De meeste eenzaadlobbige bladeren zijn lang en smal, terwijl tweezaadlobbigen in een breed scala aan maten en vormen verkrijgbaar zijn. Bloemen en zaaddozen van eenzaadlobbigen komen meestal in delen van drie, terwijl tweezaadlobbigen drie of vijf bloembladen hebben en zaadkoppen in een groot aantal vormen voorkomen.

Wanneer vallen zaadlobben af?

Fotosynthetische zaadlobben blijven op de plant totdat de eerste echte bladeren verschijnen en kunnen fotosynthese beginnen uit te voeren. Dit is meestal maar een paar dagen en dan vallen de zaadblaadjes eraf. Ze blijven over om de opgeslagen energie in het zaad te helpen richten op nieuwe groei, maar als de plant eenmaal zelfvoorzienend is, zijn ze niet langer nodig.

Evenzo sturen de hypogeale zaadlobben die onder de grond achterblijven ook opgeslagen energie uit het zaad en verdorren ze wanneer ze niet langer nodig zijn. De zaadlobben van sommige planten blijven tot een week aanhouden, maar de meeste zijn verdwenen tegen de tijd dat de eerste twee echte bladeren duidelijk zijn.