Roze rozemarijnplanten - Leer over rozemarijn met roze bloemen

De meeste rozemarijnplanten hebben blauwe tot paarse bloemen, maar geen roze bloeiende rozemarijn. Denkt u erover om rozemarijn met roze bloemen te kweken? Lees verder voor informatie over het kweken van roze rozemarijnplanten.

Roze bloeiende rozemarijnplanten

Rozemarijn (Rosemarinus officinalis) is een aromatische, meerjarige groenblijvende struik die doordrenkt is van geschiedenis. De oude Romeinen en Grieken gebruikten rozemarijn en associeerden het met liefde voor hun goden Eros en Aphrodite. Je zult het waarschijnlijk ook geweldig vinden vanwege de heerlijke smaak, geur en het gemak van groeien.

Rozemarijn behoort tot de mintfamilie Labiatae en komt oorspronkelijk uit de mediterrane heuvels, Portugal en het noordwesten van Spanje. Hoewel rozemarijn voornamelijk wordt gebruikt in culinaire gerechten, werd het kruid in de oudheid geassocieerd met herinnering, geheugen en trouw. Romeinse studenten droegen takjes rozemarijn in hun haar geweven om het geheugen te verbeteren. Het was ooit ook geweven in een bruidskrans om de nieuwe stellen te herinneren aan hun huwelijksgeloften. Er werd zelfs gezegd dat slechts een lichte rozemarijn iemand hopeloos verliefd kon maken.

Roze bloeiende rozemarijn (Rosmarinus officinalis var. roseus) heeft een half-huilende groeiwijze met typisch kleine, naaldachtige, harsachtige bladeren. Zonder snoeien spreidt roze bloeiende rozemarijn zich aantrekkelijk uit of kan hij netjes worden gesnoeid. De lichtroze bloesems bloeien van de lente tot de zomer. Het kan worden gevonden onder namen als ‘Majorca Pink’, ‘Majorca’, ‘Roseus’ of ‘Roseus-Cozart '.

Roze rozemarijn kweken

Roze bloeiende rozemarijn, zoals alle rozemarijnplanten, gedijt in de volle zon en is droogtetolerant en winterhard tot 15 graden F. (-9 C.). De struik groeit tot ongeveer drie voet hoog, afhankelijk van het snoeien en is winterhard tot USDA-zones 8-11.

Deze geurige sier heeft weinig plaagproblemen, hoewel de gebruikelijke boosdoeners (bladluizen, wolluizen, schubben en spintmijten) zich er misschien tot aangetrokken voelen. Wortelrot en botrytis zijn de meest voorkomende ziekten die rozemarijn aantasten, maar verder is de plant vatbaar voor weinig ziekten. Het belangrijkste probleem dat tot achteruitgang van de plant of zelfs tot de dood leidt, is te veel water.

Als de plant eenmaal is gevestigd, heeft hij heel weinig verzorging nodig. Geef alleen water als het weer extreem droog is.

Snoei de plant naar wens. Om te oogsten voor gebruik in voedsel, neem slechts 20% van de groei tegelijk en snijd niet in de bosrijke delen van de plant, tenzij je het snoeit en vormt. Snij takjes 's ochtends voordat de plant heeft gebloeid voor de beste smaak. De takjes kunnen vervolgens worden gedroogd of de bladeren van de houtachtige stengel worden gestript en vers worden gebruikt.