Wat is Apple Bitter Pit - Lees meer over het behandelen van bittere pit in appels

“Een appel per dag houdt de dokter weg. ' Dus het oude gezegde gaat en appels zijn inderdaad een van de meest populaire vruchten. Afgezien van de gezondheidsvoordelen, hebben appels hun aandeel in ziekten en plagen die veel telers hebben ervaren, maar ze zijn ook vatbaar voor fysiologische aandoeningen. Wat is appelbitter pit in appels en is er een behandeling met appelbitter pit die de bitter pit onder controle krijgt?

Wat is Apple Bitter Pit Disease?

Appelbitterkuilziekte moet beter worden aangeduid als een aandoening dan als een ziekte. Er is geen schimmel, bacterie of virus geassocieerd met bittere pit in appels. Zoals gezegd is het een fysiologische aandoening. Deze aandoening is het gevolg van een tekort aan calcium in de vrucht. Calcium kan overvloedig aanwezig zijn in de grond en in de bladeren of schors van de appelboom, maar ontbreekt in de vrucht.

De symptomen van appelbitter zijn licht met water doordrenkte laesies op de schil van de appel die onder de huid zichtbaar worden naarmate de aandoening zich ontwikkelt. Onder de huid is het vlees bezaaid met bruine, kurkachtige vlekken die wijzen op weefselsterfte. De laesies variëren in grootte, maar zijn over het algemeen ongeveer ¼ inch breed. Appels met bittere vlek hebben inderdaad een bittere smaak.

Sommige appelrassen zijn vatbaarder voor bittere plekken dan andere. Spionappels worden vaak aangetast en met de juiste omstandigheden kunnen Delicious, Idared, Crispin, Cortland, Honeycrisp en andere variëteiten worden aangetast.

Appelbitterkuilziekte kan worden verward met stankinsectieschade of lenticelvlek. In het geval van een bittere pitstoornis beperkt de schade zich echter tot de onderste helft of het kelkuiteinde van de vrucht. Schade door insecten zal overal in de appel te zien zijn.

Apple Bitter Pit-behandeling

Om bitter pit te behandelen, is het belangrijk om het ontstaan ​​van de aandoening te kennen. Dit is misschien een beetje moeilijk vast te stellen. Zoals gezegd, is de stoornis het gevolg van een tekort aan calcium in de vrucht. Een aantal factoren kan tot onvoldoende calcium leiden. Bittere pitcontrole zal het resultaat zijn van culturele praktijken om de stoornis te minimaliseren.

Bijterkuil is misschien duidelijk bij de oogst, maar als de vrucht wordt bewaard, kan deze zich manifesteren, vooral bij fruit dat al een tijdje is opgeslagen. Aangezien de stoornis zich ontwikkelt wanneer appels gedurende lange tijd worden bewaard, is het van plan om uw appels zo snel mogelijk te gebruiken als u zich bewust bent van een eerder probleem met bitter pit. Dit roept de vraag op "zijn appels met bitter pit pit eetbaar." Ja, ze zijn misschien bitter, maar ze zullen je geen kwaad doen. De kans is groot dat als de ziekte duidelijk is en de appels bitter smaken, je ze echter niet wilt eten.

Grote appels uit kleine gewassen hebben de neiging meer vatbaar te zijn voor bittere pit dan appels geoogst tijdens zware oogstjaren. Vruchtverdunning resulteert in groter fruit, wat vaak wenselijk is, maar aangezien het bittere pit kan bevorderen, breng een calciumspray aan om de bittere pit onder controle te houden.

Overmatige stikstof of kalium lijkt samen te vallen met bittere pit, net als fluctuerend bodemvocht; mulch rond de boom met een laag stikstofgehalte om vocht vast te houden.

Snoeien in een sluimerend seizoen verhoogt de scheutgroei omdat het resulteert in hogere stikstofniveaus. Zware scheutgroei leidt tot een competitie tussen fruit en scheuten voor calcium, wat kan leiden tot een bittere pitstoornis. Als u van plan bent de appelboom ernstig te snoeien, verminder dan de hoeveelheid verstrekte stikstofmeststof of, beter nog, oordeelkundig jaarlijks.