Wat is Oca - Leer hoe u Yams uit Nieuw-Zeeland kunt laten groeien

Voor de meeste inwoners van de Verenigde Staten is de Zuid-Amerikaanse knol Oca (Oxalis tuberosa) is populair op de tweede plaats na de aardappel als de nummer één wortelgewas in Bolivia en Peru. Ik hoor je nu: 'Wat is oca?' Deze voedzame, veelzijdige wortel is uitgebreid bestudeerd en ook gekweekt in Nieuw-Zeeland, een van de weinige plaatsen waar oca-planten commercieel worden aangetroffen, vandaar de andere naam, Nieuw-Zeelandse yam. Wil je meer weten? Lees verder om erachter te komen hoe u Nieuw-Zeelandse yams en aanvullende Nieuw-Zeelandse yamsinformatie kunt kweken.

Wat is Oca?

Oca begint op te duiken op Latijns-Amerikaanse markten in de Verenigde Staten.Het wordt in veel gebieden gebruikt als seizoenverlengend gewas.

Het kweken van ocaplanten vereist een lang groeiseizoen. In tegenstelling tot zijn andere veel voorkomende naam van Nieuw-Zeelandse yam, is oca niet gerelateerd aan aardappel of de zoete aardappel. Het is in plaats daarvan verwant aan Europese klaverzuring, die wordt gebruikt als bladgroen.

Extra Nieuw-Zeelandse Yam Info

Boeren uit Nieuw-Zeeland raakten meer dan 40 jaar geleden geïntrigeerd door oca. Ze erkenden dat de plant werd gekweekt in gebieden in Zuid-Amerika met een vergelijkbaar klimaat en daglengte in Nieuw-Zeeland. Ze erkenden ook de hardheid en voedingscomponenten. Oca is niet alleen een koolhydraat, maar bevat ook fosfor, ijzer en essentiële aminozuren.

Gedurende honderden jaren van teelt in Zuid-Amerika zijn er veel verschillende soorten oca ontstaan, en boeren in Nieuw-Zeeland hebben ook met de knol gepraat, zelfs met groentetuinders. Hierdoor is de smaak van oca moeilijk te omschrijven. Sommige soorten zijn zo zoet dat ze als fruit worden verkocht en als zoete aardappelen worden gebakken of gekonfijt.

Andere soorten oca hebben bitterheid door de plantensamenstelling van oxaalzuur. Hoeveelheid oxaalzuur kan de urinewegen beschadigen, maar in het geval van oca zou men de knol uitsluitend moeten eten om nadelige effecten te bereiken. Dat gezegd hebbende, als een persoon jicht of nierstenen heeft of ooit een reactie heeft gehad op rabarber, zuring, bietengranen of spinazie (allemaal bevatten ze oxaalzuur), moeten ze de inname van oca vermijden.

Oca is een veelzijdige knol die gekookt, gebakken of gestoomd kan worden. Sommige soorten zijn heerlijk rauw gegeten, terwijl andere in de zon worden gedroogd en gegeten als gedroogde vijgen of gestoofd als fruit. Ze kunnen zelfs in de magnetron worden gedaan voor een snelle traktatie. De klaverachtige bladeren van oca en de trompetvormige gele bloemen zijn ook eetbaar en heerlijk in salades gegooid.

Hoe Yams uit Nieuw-Zeeland te laten groeien

Oca is winterhard in USDA-zones 9b tot en met 11. Het is zeer lichtgevoelig en vormt geen knollen tenzij het minimaal 12 uur licht per dag krijgt. Dit betekent dat ze zich pas laat in de herfst vormen, dus ze moeten goed bedekt blijven tot de vroege winter of gekweekt in plastic tunneling met een warmtebron. In de volle grond vormen planten echter meer knollen dan wanneer ze in tunnels worden gekweekt.

Oca wordt, net als aardappelen, vermeerderd uit knollen. Ze geven de voorkeur aan zandgrond, halfschaduw en koel, vochtig weer. Plant hele knollen in potten in de late winter en als ze beginnen te telen, plant ze dan in kuipen of direct in de tuin nadat alle mogelijke kans op vorst voorbij is.

Oca Plant Care

Oca tolereert geen hete zon of harde droogte, dus de planten moeten consequent worden bewaterd. Voer de planten in het vroege najaar zwaar. De planten hebben geen bekende plagen in Noord-Amerika.

Bij de oogst zal de plant veel verschillende maten knollen hebben. Bewaar de kleinste knollen voor zaadbouillon in een koele, donkere ruimte tot planttijd. Voor degenen die moeten worden geconsumeerd, bewaar ze ook op een koele, droge plaats zonder zonlicht. Het is niet nodig om oca in een wortelkelder of koelkast te bewaren en ze kunnen maanden worden bewaard zoals hierboven beschreven.

Notitie: Degenen die in regio's wonen die vergelijkbaar zijn met het klimaat in Zuid-Amerika of Nieuw-Zeeland, moeten de planten voorzichtig kweken, omdat ze onkruid kunnen worden. Eenmaal geplant en geoogst, zal elke kleine knol die overblijft, ontkiemen en een nieuwe plant vormen. Het wordt aanbevolen dat u het groeigebied 'beperkt' om de verspreiding ervan te beperken. Dit kan worden gedaan door in emmers te planten, autobanden gevuld met vuil (net als bij aardappelen) of gewoon waakzaam te blijven bij het kweken van de plant in de open lucht.