Wat veroorzaakt witte hulstvlekken: omgaan met witte vlekken op hulstplanten

Hollies zijn prachtige en aantrekkelijke planten om in de buurt te hebben, vooral vanwege de felle kleur die ze geven in de grauwe wintermaanden, dus het kan van streek zijn om iets dichterbij te kijken dan normaal en overal op de bladeren kleine witte vlekken te vinden. Dit komt relatief vaak voor en is gelukkig gemakkelijk te diagnosticeren en te behandelen. Blijf lezen voor meer informatie over de oorzaken van witte hulstvlekken en hoe u met witte vlekken op hulstbladeren kunt omgaan.

Waarom heeft mijn hulst vlekken op de bladeren?

Witte vlekken op hulstbladeren kunnen bijna altijd worden gekalkt tot een van de twee dingen: schaal of mijten. Beide zijn kleine plagen die in de bladeren van de plant steken en de sappen eruit zuigen.

Als je een schilplaag hebt, zullen de witte vlekken lichtjes verhoogd en kegelvormig zijn - dit is de schaal die het kleine schepsel eronder beschermt. Schraap een vingernagel tegen een van deze plekken en je zou een klein bruin uitstrijkje moeten zien.

Als je spintmijten hebt, zijn de witte vlekken die je ziet hun eieren en afgedankte huiden. Spintmijtplagen gaan soms gepaard met singels. De kans bestaat dat je ook zuidelijke bloedluizen hebt, een veel voorkomend probleem bij hulstplanten. Hoewel deze mijten rood zijn als volwassenen, zijn hun larven wit en kunnen ze verschijnen als kleine vlekjes op bladeren. Ook bekend als 'mijten bij koud weer', verschijnen deze plagen in de herfst en winter.

Hoe zich te ontdoen van hulstschaal en mijten

Beide plagen zijn een favoriet voedsel van bepaalde nuttige insecten zoals lieveheersbeestjes en sluipwespen. Soms is het voldoende om de plant naar buiten te verplaatsen waar deze insecten kunnen komen. Als dit niet mogelijk is, of als de plant al buiten staat, dan is neemolie een effectieve en veilige behandeling.

Als uw plaagbesmetting klein is, moet u deze met een vochtige doek kunnen wegvegen. Als de schimmelinfectie echter ernstig is, moet u mogelijk de bladeren die het meest zijn aangetast, wegsnoeien.