Botanische kunstgeschiedenis: wat is de geschiedenis van botanische illustratie

De geschiedenis van de botanische kunst gaat verder terug in de tijd dan u wellicht beseft. Als je het leuk vindt om botanische kunst te verzamelen of zelfs te maken, is het leuk om meer te weten te komen over hoe deze gespecialiseerde kunstvorm in de loop van de jaren is begonnen en geëvolueerd.

Wat is botanische kunst?

Botanische kunst is elke vorm van artistieke, accurate weergave van planten. Kunstenaars en experts op dit gebied zouden onderscheid maken tussen botanische kunst en botanische illustratie. Beide moeten botanisch en wetenschappelijk nauwkeurig zijn, maar kunst kan subjectiever zijn en gericht op esthetiek; het hoeft geen volledige weergave te zijn.

Een botanische illustratie daarentegen is bedoeld om alle delen van een plant te laten zien zodat deze kan worden geïdentificeerd. Beiden zijn gedetailleerde, nauwkeurige afbeeldingen in vergelijking met andere kunstwerken die toevallig planten of bloemen bevatten of bevatten.

Geschiedenis van de botanische kunst en illustratie

Mensen vertegenwoordigen planten in de kunst zolang ze kunst hebben gemaakt. Decoratief gebruik van planten in muurschilderingen, houtsnijwerk en op keramiek of munten gaat terug tot ten minste het oude Egypte en Mesopotamië, meer dan 4000 jaar geleden.

De echte kunst en wetenschap van botanische kunst en illustratie begon in het oude Griekenland. Toen begonnen mensen illustraties te gebruiken om planten en bloemen te identificeren. Plinius de Oudere, die in het begin van de eerste eeuw na Christus werkte, bestudeerde en registreerde planten. Hij verwijst echter naar Krateuas, een vroege arts, maar de eerste echte botanische illustrator.

Het oudste nog bestaande manuscript met botanische kunst is de Codex Vindebonensis uit de 5e eeuw. Het bleef bijna 1000 jaar een standaard inbotanische tekening. Een ander oud manuscript, de Apuleiusherbal, dateert nog verder dan de Codex, maar alle originelen zijn verloren gegaan. Slechts een exemplaar uit de jaren 700 is bewaard gebleven.

Deze vroege illustraties waren behoorlijk grof maar waren eeuwenlang de gouden standaard. Pas in de 18e eeuw werd botanische kunst veel nauwkeuriger en naturalistischer. Deze meer gedetailleerde tekeningen staan ​​bekend als zijnde in de Linnaean-stijl, verwijzend naar de taxonoom CarolusLinnaeus. Het midden van de 18e eeuw tot het grootste deel van de 19e eeuw was een gouden plek voor botanische kunst.

In het Victoriaanse tijdperk was de trend in de botanische kunst meer decoratief en minder natuurlijk. Toen de fotografie verbeterde, werd illustratie van planten minder noodzakelijk. Het leidde tot een afname van de botanische kunst; beoefenaars van vandaag worden echter nog steeds gewaardeerd om de prachtige beelden die ze produceren.