White Rust Disease - Beheersing van White Rust Fungus In The Garden

Ook wel Staghead of witte blaar genoemd, witte roestziekte treft kruisbloemige planten. Deze planten zijn allemaal lid van de koolfamilie (Brassicaceae) en bevatten groenten zoals broccoli, bloemkool, spruitjes en boerenkool en kunnen uw oogst verpesten.

White Rust Disease - Wat is White Rust?

Wat is witte roest? Het is een ziekte die kenmerkende kalkwitte sporenmassa's veroorzaakt, soms ook wel puisten genoemd, die voor het eerst op de onderkant van bladeren verschijnen. Deze blaarachtige massa's, sori genaamd, vormen zich onder de dermis (huid) van het blad en kunnen niet worden afgeschraapt zonder het blad te beschadigen. De stengel en bladeren kunnen verdraaid en vervormd raken. Witte roestziekte kan en zal ook de bloemdelen infecteren. Vooral broccoli en bloemkool zullen ernstig misvormde koppen produceren en voor die tuinders die zaad verzamelen voor het planten van het volgende jaar, zullen die zaden steriel zijn.

Witte roest is een van de verschillende soorten van de schimmel Steenpuist. Het komt vaak voor wanneer de nachten koel en vochtig zijn en de dagen warm zijn. De perfecte tijd voor het telen van kruisbloemige groenten biedt ook de perfecte groeiomstandigheden voor Steenpuist. Het beheersen van witte roestschimmel zou gemakkelijk zijn als we die lente- en herfsttemperaturen onder controle zouden kunnen houden, omdat deze tussen 57 ° F bloeit. en 68 ° F. (14 ° tot 20 ° C.). Helaas kunnen we de temperatuur niet meer regelen dan de lenteregens of de bedauwde ochtenden waar deze schimmel dol op is.

Witte roestbehandeling

Als uw tuin in het verleden is geplaagd door witte roestziekte, moet u in de toekomst op zoek gaan naar resistente soorten. Er zijn geen specifieke fungiciden voor de behandeling van witte roest en zodra de ziekte ongebreideld wordt, is er weinig te doen. Dat gezegd hebbende, fungiciden die worden gebruikt om valse meeldauw te behandelen, zijn soms effectief tegen witte roest, met name de meer lommerrijke gewassen. De behandeling moet beginnen bij de eerste tekenen van infectie. De methoden voor het bestrijden van witte roestschimmel of het voorkomen van witte roest zijn grotendeels biologisch.

De bestrijding van witte roestschimmel hangt af van het begrip van de levenscyclus van schimmels in het algemeen. Schimmels planten zich voort door sporen te produceren, kleine microscopisch kleine cellen, die elk in staat zijn om een ​​schimmel te worden en zo een nieuwe kolonie te stichten - wat we op het blad of de stengel zien. Vanwege hun minuscule formaat worden deze sporen gemakkelijk door wind of water van plant naar plant of van tuin naar tuin vervoerd. Vanwege een beschermende coating kunnen veel van deze sporen gedurende lange tijd inactief blijven en overleven in zowel koude als droge omstandigheden. Als de omstandigheden weer goed zijn, komen ze tot bloei.

Het geheim van het voorkomen van witte roest is tweeledig. Ten eerste is het verwijderen van de plaatsen waar de sporen zich verbergen. Tuinafval mag nooit worden achtergelaten om te overwinteren. Zelfs plantengroei die er gezond uitziet, kan sporen bevatten die wachten om de ziekte de volgende lente te verspreiden. Het is duidelijk dat besmet vuil uit de buurt van de tuin moet worden verwijderd. Aangezien het bijna onmogelijk is om elk stukje puin op te vangen en te vernietigen, kunt u het als een andere vorm van behandeling voor witte roest beschouwen. Hoewel bewerken de sporen niet vernietigt, kan het voorkomen dat ze worden blootgesteld aan de groeiomstandigheden die ze nodig hebben.

De tweede stap bij het bestrijden van witte roestschimmel is vruchtwisseling. Geïnfecteerde bedden mogen gedurende ten minste drie jaar niet opnieuw worden geplant met kruisbloemige groenten.

Vergeet niet dat een goede tuinhuishouding essentieel is bij het bestrijden van witte roestschimmel en vele andere tuinziekten; daarom moet het een vast onderdeel zijn van uw tuinagenda. Dat oude gezegde blijft waar: een greintje preventie is een pond genezing waard.