Wat is monocropping: nadelen van monocultuur bij tuinieren

Je hebt de term monocultuur waarschijnlijk wel eens gehoord. Voor degenen die dat niet hebben, vraag je je misschien af: "Wat is monocropping?" Het planten van monocultuurgewassen lijkt misschien een gemakkelijke manier van tuinieren, maar in feite kunnen de nadelige effecten van monocultuur leiden tot een aantal problemen onderweg. Laten we meer leren over deze effecten en de monocultuurproblemen die daaruit kunnen voortvloeien.

Wat is Monocropping?

Veel boeren planten jaar na jaar slechts één gewas op dezelfde plaats. Dit is wat bekend staat als monocultuurgewassen. Aanhangers beweren dat het een meer winstgevende manier is om te boeren dan jaarlijks van gewas te wisselen.

Wanneer een boer slechts één type gewas verbouwt, kan hij zich in dat gewas specialiseren en alleen de gereedschappen en machines kopen die nodig zijn om met dat gewas om te gaan. Degenen die tegen monocropping zijn, beweren echter dat het erg belastend is voor het milieu en eigenlijk minder winstgevend is dan biologische landbouw.

Nadelen van monocultuurlandbouw

Elk jaar hetzelfde gewas op dezelfde plaats planten, verwijdert voedingsstoffen uit de aarde en laat de grond zwak en kan geen gezonde plantengroei ondersteunen. Omdat de bodemstructuur en kwaliteit zo slecht is, worden boeren gedwongen om kunstmest te gebruiken om plantengroei en fruitproductie te stimuleren.

Deze meststoffen verstoren op hun beurt de natuurlijke samenstelling van de bodem en dragen verder bij aan de uitputting van voedingsstoffen. Monocropping zorgt ook voor de verspreiding van ziekten en plagen, die met nog meer chemicaliën moeten worden behandeld. De effecten van monocultuur op het milieu zijn ernstig wanneer pesticiden en meststoffen in het grondwater terechtkomen of in de lucht terechtkomen, waardoor vervuiling ontstaat.

Biologische landbouw, de alternatieve aanpak

Monocultuurproblemen kunnen helemaal worden voorkomen als biologische landbouwmethoden worden gebruikt. Wanneer verschillende plantensoorten worden geplant, zijn gewassen beter bestand tegen aanvallen van zowel insecten als ongedierte, waardoor de behoefte aan pesticiden wordt geëlimineerd.

Biologische boeren richten zich op het ontwikkelen van een gezonde, rijke bodem die alle voedingsstoffen biedt die planten nodig hebben om te gedijen en een overvloedige oogst te produceren. Biologische boerderijen profiteren ook van dieren zoals vee, varkens en kippen om de grond rijk te houden.