Cattails In The Kitchen - Tips voor het gebruik van eetbare delen van een Cattail
Heb je ooit naar een stand van cattails gekeken en vroeg je je af of de cattail plant eetbaar is? Het gebruik van eetbare delen van een cattail in de keuken is niets nieuws, behalve misschien het keukengedeelte. Inheemse Amerikanen oogstten routinematig de cattail-plant voor gebruik als tondel, luiermateriaal en, ja, voedsel. Cattail-zetmeel is zelfs gevonden op paleolithische slijpstenen die tienduizenden jaren oud zijn. Dus welke delen van cattail zijn eetbaar en hoe gebruik je cattails in de keuken?
Welke delen van Cattail zijn eetbaar?
Cattails zijn ongelooflijk uniek ogende planten en in feite zijn het eigenlijk grassen. Er zijn tientallen soorten gevonden die groeien op het noordelijk halfrond en Australië, met het grootste en meest voorkomende wezen Typha latifolia. Ze zijn te vinden in sommige moerassige gebieden in zo'n proliferatie dat het geen wonder is dat de oude man ontdekte dat de cattailplant eetbaar is.
Veel delen van deze hoge, reedplanten kunnen worden ingenomen. Elke cattail heeft zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen op dezelfde stengel. De mannelijke bloem staat bovenaan en het vrouwtje is onderaan. Zodra het mannetje al zijn stuifmeel heeft vrijgegeven, droogt het op en valt het op de grond, waardoor de vrouwelijke bloem bovenop de stengel blijft. De vrouwelijke bloem lijkt veel op een fuzzy hotdog op een stok en wordt vaak gezien in gedroogde bloemstukken, maar daar is het niet alles voor.
Voordat het mannetje in het voorjaar het vrouwtje bestuift, kan het stuifmeel worden verzameld en gebruikt in combinatie met traditioneel meel om pannenkoeken of muffins te maken. Het cattail-stuifmeel is een geweldige bron van eiwitten.
De vrouwelijke bloem is groen voorafgaand aan bestuiving en op dit moment kan worden geoogst, gekookt en gegeten met boter, een soort moeraskolven. De groene bloemen kunnen ook worden gebruikt in soepen of frittatas of zelfs worden verwerkt tot augurken met cattail-bloemen in de koelkast.
Extra eetbare delen van Cattail-planten
Jonge lisdodde scheuten en wortels zijn ook eetbare delen van lisdodde planten. De jonge scheuten worden gevonden zodra de buitenste bladeren zijn gestript en kunnen vervolgens worden gebruikt voor roergebakken of gebakken. Ze worden Kozakkenasperges genoemd, hoewel de zachte, witte scheuten meer naar komkommers smaken.
De taaie, vezelige wortels kunnen ook worden geoogst. Vervolgens worden ze gedroogd en tot meel vermalen of met water ingekookt om het zetmeel te scheiden. Het zetmeel wordt dan net als maïszetmeel gebruikt om jus en sauzen te verdikken. Voorzichtigheid is echter geboden bij het gebruik van de eetbare worteldelen van een lisdodde. Ze fungeren als een filtersysteem voor de plant en als ze zich in vervuild water bevinden, absorberen ze die vervuilende stoffen die vervolgens aan u kunnen worden doorgegeven wanneer u ze inneemt.
Al met al zijn cattails misschien wel het perfecte overlevingsvoedsel. Ze zijn ook gemakkelijk te oogsten en een voorraad kan apart worden gelegd voor later gebruik, maar ook voor medicinale doeleinden, kleding en onderdak - al met al een werkelijk opmerkelijke plant.
Laat Een Reactie Achter