Opuntia Cactus-variëteiten: wat zijn verschillende soorten Opuntia Cactus

Opuntia is het grootste geslacht in de cactusfamilie. U herkent ze het meest aan hun klassieke "prickly pear" -uiterlijk. Er zijn veel soorten Opuntia-cactus die veel voorkomende kamerplanten zijn en die bekend staan ​​om hun gelede stengels en afgeplatte kussens. Alle soorten Opuntia zijn gemakkelijk te kweken, mits er tijdens het groeiseizoen voldoende lichte, goed doorlatende grond en warme temperaturen zijn. In warmere klimaten voegt het kweken van Opuntia in tuinen een woestijnaantrekking en een unieke flora toe aan het landschap.

Verschillende soorten Opuntia

Cactus biedt tal van texturen en vormen voor de leuke schoteltuin of als op zichzelf staande exemplaren. Opuntia, met hun vele verschillende soorten, zijn gemakkelijk verkrijgbaar en hebben een klassieke vorm die doet denken aan open woestijn en brandende zon. Het geslacht is wild te vinden in Noord- en Zuid-Amerika, het Caribisch gebied, Argentinië en zelfs in het uiterste noorden van Canada. Interessant is dat Opuntia vrijelijk hybridiseert, wat leidt tot nieuwe soorten en hybride kruisen. In de Verenigde Staten zijn er 40 erkende soorten.

De meeste Opuntia-soorten hebben geen klassieke stekels, maar een arrangement dat glochiden wordt genoemd. Deze zijn fijn, afneembaar en wollig tot wollig. Als je ze aanraakt, zou je meteen willen dat je dat niet had gedaan, omdat ze extreem prikkelbaar en moeilijk te verwijderen zijn. Ondanks dit nadeel zijn Opuntia buitengewoon aantrekkelijk en gemakkelijk te kweken. Sommige soorten Opuntia-cactus hebben echter grote stekels.

Bloemen zijn komvormig en kunnen geel, wit of roze zijn. Deze kunnen zich ontwikkelen tot vruchten van rood of groen. Sommige Opuntia-cactussoorten hebben eetbare vruchten die 'tonijn' worden genoemd. Deze kunnen worden gemaakt tot heerlijke jam of zelfs snoep. De platte kussentjes van de cactus worden cladodes genoemd. Deze pads zijn ook eetbaar en worden 'nopales' genoemd. Enkele leuke Opuntia om te groeien zijn onder meer:

• Paarse stekelige peer
• Barbarijse vijg
• Tulp stekelige peer
• Bunny oren stekelige peer
• Violette stekelige peer
• Pannenkoek-cactusvijg
• Beaver staart peer

Opuntia Cacti kweken

Het enige waar Opuntia niet tegen kan, is drassige grond. De grond moet vrij kunnen weglopen en er moet een grote hoeveelheid korrelig materiaal worden toegevoegd. Kies voor buitenplanten een zonnige locatie met bescherming tegen winterwind.

Maandelijks bemesten met een 0-10-10 om bloemen en fruit te helpen produceren. Opuntia, eenmaal gevestigd, tolereert zoveel water als nodig is om te voorkomen dat de pads gaan kreuken. Verminder in de winter de watergift met de helft, omdat de plant in rust zal zijn.

Van gevestigde cactussen kunnen 6 keer per jaar pads worden geoogst. Gebruik schone, scherpe messen om te oogsten. Neem pads van halverwege de ochtend tot halverwege de middag wanneer het zuurgehalte het laagst is voor de beste smaak. "Tonijn" is aan het eind van de zomer rijp. Om fruit te oogsten, wacht tot de glochiden eraf vallen en draai en trek dan voorzichtig. Rijp fruit moet gemakkelijk loskomen.

Propagating Opuntia

De cactus is gemakkelijk te kweken uit zaad, maar door de langzame progressie zal het jaren duren voordat exemplaren op ware grootte groot zijn. Probeer voor een snellere productie Opuntia-cactussen uit pads te kweken. Knip een pad af dat minstens 6 maanden oud is en laat het afgeknipte uiteinde een beetje uitdrogen of eelt. Als je wilt, dompel je het uiteinde in de Bordeaux-mix of bestrijk je het met een schimmelwerende stof.

Maak een mengsel van gelijke delen zand of puimsteen en aarde. Leg de pad een centimeter of zo diep in dit mengsel met stenen of palen om het rechtop te houden. Geef geen water totdat de pad wortels heeft uitgestoten, meestal binnen een maand. Geef de plant dan water, maar laat hem tussen opeenvolgende gietbeurten uitdrogen.

Uw nieuwe plant bloeit en zet het eerste jaar vruchten af. Beperk het aantal pads dat u minimaal een jaar uit de plant haalt.