Bodemporositeit Informatie - Leer wat bodem poreus maakt

Bij het onderzoeken van plantbehoeften wordt vaak gesuggereerd dat u plant in rijke, goed doorlatende grond. Deze instructies gaan zeer zelden in detail over wat precies "rijk en goed doorlatend" is. Wanneer we kijken naar onze bodemkwaliteit, richten we ons meestal op de textuur van de vaste deeltjes. Zijn ze bijvoorbeeld zanderig, leemachtig of kleiachtig? Het zijn echter de ruimtes tussen deze bodemdeeltjes, de holtes of poriën, die meestal de kwaliteit van de bodem zelf bepalen. Dus wat maakt grond poreus? Klik hier voor informatie over de porositeit van de bodem.

Bodemporositeit informatie

Bodemporositeit of bodemporieruimte zijn de kleine holtes tussen gronddeeltjes. In heide grond zijn deze poriën groot en overvloedig genoeg om het water, zuurstof en voedingsstoffen vast te houden die planten via hun wortels moeten opnemen. Bodemporositeit valt gewoonlijk in een van de drie categorieën: microporiën, macroporiën of bioporiën.

Deze drie categorieën beschrijven de grootte van de poriën en helpen ons de doorlaatbaarheid van de bodem en het waterhoudend vermogen te begrijpen. Zo zullen water en voedingsstoffen in macroporiën sneller verloren gaan door de zwaartekracht, terwijl de zeer kleine ruimtes van microporiën niet zo worden beïnvloed door de zwaartekracht en water en voedingsstoffen langer vasthouden.

De poreusheid van de bodem wordt beïnvloed door de textuur van de bodemdeeltjes, de bodemstructuur, de bodemverdichting en de hoeveelheid organisch materiaal. Grond met een fijne textuur kan meer water vasthouden dan grond met een grove textuur. Zo hebben slib- en kleigronden een fijnere textuur en submicro-porositeit; daardoor kunnen ze meer water vasthouden dan grove zandgronden met grotere macroporiën.

Zowel fijngestructureerde bodems met microporiën als grove grond met macroporiën kunnen ook grote holtes bevatten die bekend staan ​​als bioporiën. Bio-poriën zijn de ruimtes tussen gronddeeltjes die zijn ontstaan ​​door regenwormen, andere insecten of rottende plantenwortels. Deze grotere holtes kunnen de snelheid verhogen waarmee water en voedingsstoffen de grond binnendringen.

Wat maakt grond poreus?

Terwijl de kleine microporiën van kleigrond water en voedingsstoffen langer kunnen vasthouden dan zandgrond, zijn de poriën zelf vaak te klein om de plantenwortels goed te kunnen opnemen. Zuurstof, een ander belangrijk element dat nodig is in de bodemporiën voor een goede plantengroei, kan ook moeilijk door kleigronden dringen. Bovendien hebben verdichte bodems minder porieruimte om het benodigde water, zuurstof en voedingsstoffen vast te houden die nodig zijn voor het ontwikkelen van planten.

Dit maakt het belangrijk om te weten hoe je poreuze grond in de tuin kunt krijgen als je een gezondere plantengroei wilt. Dus hoe kunnen we gezonde poreuze grond creëren als we klei-achtige of verdichte grond vinden? Meestal is dit net zo eenvoudig als het grondig mengen van organisch materiaal zoals veenmos of tuingips om de poreusheid van de grond te vergroten.

Bij het mengen in kleigrond kan bijvoorbeeld tuingips of andere losmakende organische materialen de porieruimte tussen de gronddeeltjes openen, waardoor het water en de voedingsstoffen die in de kleine microporiën waren opgesloten, worden ontgrendeld en zuurstof de grond kan binnendringen.