Gemeenschappelijke Beargrass-zorg: leer hoe u Beargrass in de tuin kunt laten groeien

De gewone berengrasplant is een wilde inheemse plant in de Pacific Northwest tot in British Columbia en in het zuidwesten tot Alberta. Beargrass in tuinen heeft een opvallende meerjarige aanwezigheid met zijn grote donzige bloemhoofdjes en gebogen bladeren. Leer hoe u berengras kunt laten groeien en of het geschikt is voor uw tuin.

Gemeenschappelijke Beargrass Plant Info

Een natuurwandeling rond het westen van Noord-Amerika in de late lente tot de vroege zomer, je ziet misschien velden met slanke gebogen bladeren met enorme donzige witte bloemhoofdjes. De plant is beargrass (Xerophyllum tenax), en de naam komt voort uit het feit dat jonge beren de zachte stelen lijken te eten. De plant wordt beschermd in een deel van zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied, dus als je berengras wilt gaan kweken in tuinen, kun je het beste zaad gebruiken of een compensatie transplanteren van de plant van een tuinvriend.

Beargrass heeft slanke grasachtige stengels die 3 voet (.91 m.) Lang kunnen worden. Het is een groenblijvende vaste plant die voorkomt in open bossen, zonnige plekken in droge of natte grond. Het bevindt zich voornamelijk in koele, subalpiene zones. De bloemen komen voor op een dikke, vlezige stengel die tot 1,8 meter hoog kan worden. De bloemen zijn een dikke tros witte, geurende bloemetjes. Afhankelijk van welke cultivar, doet de geur denken aan seringen of muffe oude sokken. De vruchten zijn drielobbige droge capsules.

Naarmate de plant rijpt, ontwikkelt hij offsets die kunnen worden geoogst voor vermeerdering. De zaden moeten vers worden geoogst en onmiddellijk worden geplant of gedroogd en op een donkere, koele plaats worden bewaard. Beargrass is een favoriet van niet alleen beren, maar ook van knaagdieren en elanden, en trekt ook bestuivende insecten aan.

Hoe Beargrass te laten groeien

Het kweken van gewoon berengras uit zaad is heel eenvoudig, maar planten zullen een paar jaar geen bloemen produceren. Voortplanting door wortelstok is sneller en resulteert in bloemen in het eerste jaar.

Als je zaad hebt geoogst, heeft het stratificatie nodig voordat het gaat ontkiemen. Je kunt dit 12 tot 16 weken in je koelkast doen of het zaad in de herfst planten en de natuur het proces voor je laten doen. Zaai zaad op een diepte van ½ inch (.13 cm.) Diep rechtstreeks op het tuinbed in de late herfst. Als u in het voorjaar zaait, laat u het zaad 24 uur in gedistilleerd water weken om de kieming te bevorderen.

Om offsets te oogsten, snijdt u voorzichtig rond de ouderplant waar de offset is bevestigd. Graaf uit onder het plantje en gebruik een scherp, schoon mes om de pup af te snijden. Zorg ervoor dat wortels aan de offset zijn bevestigd. Plant onmiddellijk in humusrijke grond met veel grit toegevoegd voor drainage.

Gemeenschappelijke Beargrass-zorg

Pas geplante zaden moeten spaarzaam worden bewaterd om rot te voorkomen. Zaden buitenshuis zullen meestal voldoende regen krijgen door natuurlijke voorjaarsneerslag.

Geef jonge planten gemiddeld water, maar ze hebben geen kunstmest nodig. Gebruik organische mulch om competitief onkruid te voorkomen en bodemvocht te behouden. Volwassen planten zullen baat hebben bij het verwijderen van de gebruikte bloemhoofd. Snoei beschadigde bladeren weg.

Beargrass in het wild is vaak een pioniersoort die verschijnt en dan verdwijnt wanneer grotere planten beginnen te koloniseren. Het is ook een van de eerste planten die na een brand opduikt. De plant heeft het moeilijk om in het wild te overleven door verlies van leefgebied en houtkap. Start wat zaad en vergroot de populatie van deze wilde plant die belangrijk is voor veel insecten- en diersoorten.